Większość obszarów trawiastych objęta jest w Danii płodozmianem. Trwale zaś łąki są w całości ulepszane domieszkami szczególnie pożądanych roślin. Najczęściej stosowane są mieszanki traw i ziół, z których najważniejsze są rajgras, tymotka, kostrzewa łąkowa i koniczyna. Przy doborze uwzględnia się długość wegetacji, gdyż niektóre gatunki dają tylko w jednym lub dwóch latach dobre zbiory (np. koniczyna czerwona), inne plonują dobrze przez wiele lat (np. koniczyna biała). Większość użytków zielonych jest spasana, z mniejszej części zbiera się siano, a zbiory z najmniejszej są silosowane. Zbiory siana mają duże znaczenie w zachodniej i środkowej Jutlandii. Zabiegi o podniesienie zbiorów tego rodzaju upraw cechują najmłodszą fazę nowoczesnego rolnictwa duńskiego. Rozszerzanie powierzchni upraw polowych odbywa się kosztem trwałych pastwisk. Po drugiej wojnie światowej powierzchnia ich zmniejszyła się o ok. 400 tyś. ha. Obecnie największe obszary trawiaste występują w Jutlandii, gdzie zajmują ok. 30’% użytków rolnych. Na wyspach udział ich spada do ok. 10°/o. Pastwiska występują najczęściej w podmokłych obniżeniach terenu.
